Wyprawa Niny

Nina

Nina nagle zatrzymała się. Spojrzała w tamtą stronę i czekała co się stanie.

Vitani7934

Krzak zaczął się poruszać i nadal słyszeliście miauczenie. Najwyraźniej to "coś" nie mogło się stamtąd wydostać.

Nina

Nina podeszła do krzaków i odsłoniła jej nagle zobaczyła tam ... ( ty dokończ ).

Vitani7934

... małego kotka, którego łapka tkwiła w zawiązanym sznurku. Najwyraźniej pułapka była zastawiona przez kłusownika pokemonów. Mały kotek był cały, ale najwyraźniej leżał tu kilka dni bez jedzenia i był dość mocno wychudzony. Miauczał i miauczał.

Nina

- O jejku ... Biedactwo ! -. powiedziała. Chwyciła powoli łapkę kotka i wyciągnęła ją z sideł. Wzięła kotka na ręce i przytuliła.
- Biedny mój ... Wstrętni kłusownicy -. powiedziała cicho.

Vitani7934

Kotek oblizał łapkę...a potem zaczął Ci lizać rękę. Nagle zza innego krzaka wybiegł Ratta, lecz w mgnieniu oka zwiał. Nagle zza tego samego krzaka wybiegł chłopak. - No nie ! Udało mu się uciec ! - był tak przejęty, że nie zauważył Cię.

Nina

Nina zdziwiła się lekko i spojrzała na chłopaka.
- Em ... Cześć, widzę że zwiał Ci pokemon -. powiedziała do niego i uśmiechnęła się.

Vitani7934

Spojrzał na Ciebie - E ?! A no tak...mogłem szybciej biec ! A tak w ogóle...Martin jestem...Martin Jonson [czyt. dżonson]. A to mój Treecko. Podróż zacząłem jakieś 2 tygodnie temu, więc niedawno. Mam 12 lat...dobra...i tak za dużo powiedziałam...teraz Ty powiedz coś o sobie.

Martin

Nina

- Ja jestem Nina ... Jak widzisz to są moje pokemony mam też psa i kota. Reszta pokemonów jest pokebollach. Podróżuję już chyba z tydzień, ale nie jestem pewna. Też mam 12 lat -. przedstawiła się i uśmiechnęła do niego.

Vitani7934

Dokąd zmierzasz ? - spytał Martin. Nagle zauważył tego Rattę, który wcześniej mu uciekł. - Zaczekaj ! Zobaczysz jak mistrz walczy z dzikim pokemonem ! - powiedział po czym... - Treecko, Leer ! - Ratta używa Tackle, lecz mu nie wychodzi - Widzisz ! - powiedział Martin, a w tym czasie Ratta zaatakował 2 razy Tail Whip. - Treecko, Pound ze 2 razy ! - tym razem Ratta uniknął ataków. R: 90% ; M: 65% . I tak walka toczyła się, i niestety Martin przegrał. - O nie ! I co ja teraz zrobię ?! - był tym oszołomiony. Odwrócił się do Ciebie, zamknął oczy, zrobił sztuczny uśmiech i się zarumienił (ze wstydu, że przegrał). Ratta uciekł, ale Treecko był cały. - Będziemy razem podróżowali ? - spytał Martin.

Nina

Patrzyła na całą walkę z podziwem. Gdy spojrzał na nią i widziała jak był załamany. Zrobiło jej się go żal. Podeszła do niego i objęła go ręką.
- Nie przejmuj się ... Następnym razem uda Ci się -. pocieszyła go.
- Wędruję do Nessalin -. odparła z uśmiechem.
- Jasne ... -. odparła lekko rumieniąc się. Zdjęła rękę z niego.

Vitani7934

Kiedy go chwyciłaś na początku zrobił duże oczy, a potem znowu ten uśmiech i zamknięte oczy. Kropla potu spłynęła mu z tyłu głowy. - To jak, idziemy ? - spytał. Nagle zza krzaków wyszła samica Rattata z 6-oma młodymi. Rattaty opuszczają młode, kiedy te są jeszcze małe, więc postanowiła przyprowadzić je do was i oddać 2 maluchy. Reszta miała niedługo odejść od matki. Małe Rattaty były rozkoszne. Najwyraźniej Martin walczył z silną i doświadczoną w walce matką, dlatego przegrał. Były 3 samczyki i 3 samiczki. Każde z was mogło sobie wybrać jednego. 2 samczyki gryzły się ze sobą, jednocześnie bawiąc i ucząc. 3-eci samczyk siedział i wpatrywał się raz w nich, a raz na was. Był chyba słabszy od nich. 2 samiczki goniły się wkoło, a 3-ecia próbowała wdrapać się na drzewo. Nagle jeden z bijących się samczyków podszedł do jakiegoś krzaka i jadł liście...jadł...jadł...jadł...i nie mógł przestać.

Nina

Nina spojrzała na samicę Rattata i uśmiechnęła się widząc sześcioro młodych.
- Jej, jakie słodkie -. powiedziała z większym uśmiechem. Spojrzała po maluchach.
- Biorę tą samiczkę -. powiedziała z uśmiechem wskazując na wspinającą się małą Rattat'ę. Podeszła do niej i wzięła na ręce. Pogłaskała ją po główce.
- Tak ... możemy iść -. zwróciła się do Martin'a.

Vitani7934

Martin zastanawiał się dość długo, po czym wybrał samczyka, który się wszystkiemu przyglądał. - Tak, ten będzie odpowiedni. Dziękuję pani Rattata. - powiedział, po czym poszliście dalej, w stronę Okano.

Nina

Uśmiechnęłam się lekko do Rattat'y i poszła z Martin'em w podróż.